1.1.11

Many people are getting married on this date. Today. In fact I am going to attend a wedding in a bit. Me? I've missed the bandwagon. I'll try for 1.11.11. Or 11.11.11. Whichever comes first. Yes. 11 months from now sounds plausible and achieavable. I will start sending out resumes on Monday. Any parties interested?

Anyway, here's wishing all of you a wonderful year ahead. It has been an eventful 2010 but somehow or another we managed to pull through so let us hope for nothing less in 2011. :-)

Que vous souhaiter de mieux!
Une parfaite santé pour vous et vos proches,
De la prospérité et de la passion dans vos activités,
De l’amour autour de vous durant toute l’année
Passez une très Bonne Année 2011!

Jeli

Semasa saya belajar di sebuah sekolah berasrama penuh di Kg Kongo, saya terpaksa belajar Sains Rumah Tangga selama 3 tahun. Dari Tingkatan 1 sehinggalah ke Tingkatan 3. Tapi sampai sekarang saya masih lagi belum berkahwin dan tidaklah pun menjadi surirumah. Saya tertipu. Tidak menjanjikan apa-apa rupanya.

Semasa mula-mula belajar Masakan, kami mula dengan mencuba resipi-resipi yang mudah. Cikgu saya cakap, resipi ni punyalah senang, sampai orang buta yang kudung sebelah tangan pun boleh buat. Kami diletakkan berpasangan. Rakan tag team saya seorang budak Jawa yang menurutnya, ''Masak ni kacang je.'' Dari situ saya sudah dapat membayangkan yang Job Description saya kemungkinan besar akan hanya tertumpu kepada aktiviti mencuci pinggan-mangkuk dan mengelap work station.

Resipi pertama adalah membuat jeli. Cikgu Norain menerangkan apa yang patut dilakukan. So far so good. Sebab tag team saya buat dan saya tengok sahaja. Cikgu suruh kami tuang larutan agar-agar ke dalam acuan. Kami pun buat. Kemudian tag team partner saya keluar sebentar untuk ke tandas. Saya gugup. Cikgu di hadapan menyuruh kami menuang air paip pula untuk menyejukkan jeli di dalam acuan supaya cepat sejuk. Saya pelik. Eh? Kalau tuang air sejuk bukan lagi cair ke? Macamana nak beku camtu? Tapi saya buat saja lah apa yang disuruh. Hilang akal ke apa nak bantah cakap cikgu? Nanti tak pasal-pasal kena DC. Penat oi kalau nak kena cuci tandas guna berus gigi. Penyiksaan ya amat.

5 minit kemudian.

Kawan saya kembali masuk kelas. Dia terus mengambil acuan jeli tersebut dan memasukkannya ke dalam peti sejuk. Saya mula mencuci peralatan.

1 jam kemudian.

Acuan jeli dikeluarkan. Masih belum beku. Orang lain punya semua ok dan pejal-pejal belaka. Kawan saya memanggil cikgu. Penyiasatan dilakukan.

''Nurhayati, apa kamu buat dengan air paip tu tadi?''

''Saya masukkan air paip tu dalam jeli la macam cikgu suruh buat. Nak bagi cepat sejuk.''

''Apa? Saya suruh awak tuang air paip tu keliling acuan tu. Bagi acuan tu cepat sejuk. Bukannya tuang dalam acuan!''

"OH. Padan la cair je jeli tu ye cikgu?''

Kawan saya yang masak macam kacang itu menjeling tajam. Pasti di dalam hatinya dia memanggil saya goblok.

Lain kali, kalau dah tau buat salah tu, senyap je lah. Jangan cuba nak mencari alasan yang entah apa-apa.

Kopi

This happened in a public toilet recently.

A lady entered a cubicle beside mine. While talking to the phone. Which is, I might add, a difficult thing to do if you don't have a hands-free kit as you need to hang your handbag on the hook at the door, unzip, pull down, sit, do business, clean yourself, stand up, pull up, zip up, flush, take handbag, open door and wash hands. And we all know that women aren't very big on those ugly bluetooth ear pieces.

Well she was still talking on the phone when suddenly there was the smell of coffee. Immediately you could hear her sighing and saying how much she regretted drinking too much coffee and how nescafe 3-in-1 makes her go to the loo more. Me I was just happy she had coffee and not petai during breakfast. But at the same time I was like wondering: hmmm...me too I had nescafe along with my cornflakes. Alamak...entah-entah bukan dia tetapi....

Then entah macamana somehow we came out of our cubicle at the same time. And what do you know...there was a lady outside with a cup of steaming hot coffee waiting for her little daughter in the toilet.

The power of suggestion. It plays evil little tricks on your mind.